تئوری ادراکی-حرکتی کپهارت
موضوع اصلی این تئوری بر این نظر استوار است که رشد بهنجار ادراکی –حرکتی به کودک کمک می کند تا مفهوم با ثبات و قابل اعتمادی از جهانی که در آن به سر می برد بدست آورد.
کودک بهنجار قادر است دنیای ادراکی-حرکتی استوارتری را بهنگام مواجهه با تکالیف درسی در سن 6 سالگی ایجاد کند. در مقایسه با آنها، کودکان دچار ناتوانیهای یادگیری دنیای ادراکی-حرکتی متزل و غیر قابل اتکایی دارند. این کودکان وقتی با امور نمادین (symbolic) روبرو می شوند به دلیل سوگسری ناقص به آنچه که کپهارت آن را واقعیات جهان اطرافشان می نامد-بویژه ابعاد مکان و زمان- با موانعی درگیر می شوند. برای فهم امور نمادین، کودک باید یاد بگیرد که مشاهدات دقیق تری را در مورد مکان و زمان انجام بدهد و آنها را با اشیاء و رخدادها مرتبط سازد.
کودکان ناتوان در یادگیری، در سزماندهی کامل نظامهای آمایش اطلاعاتی خود ر حدی که بتوانند از برنامه های تحصیلی استفاده کنند، ناتوان هستند و در نتیجه از نقطه نظر قوای حرکتی، ادراکی شناختی با اشکالاتی در سازماندهی مواجه می شوند.
درباره این سایت